به گزارش سایت تلسکوپ فضایی هابل، خوشه ستاره‌ای کروی امگا قنطورس توجه رصدگران آسمان را از همان دوران اولیه نجوم و زمانی که در 2هزار سال پیش توسط بطلمیوس کشف شد، به خود جلب کرده است. این خوشه کروی به‌قدری پرنور و مجتمع است که بطلمیوس تصور می‌کرد یک ستاره است و هرگز به ذهنش هم خطور نکرده بود ستاره او در واقع از حدود 10میلیون ستاره ریز و درشت تشکیل شده که تمام آنها به دور یک مرکز جاذبه می‌گردند.

ستارگان درون این خوشه چنان به هم فشرده شده‌اند که اخترشناسان برای نگاه کردن به درون هسته این «کندو» و تمیز دادن ستاره‌های درون آن، مجبور بودند تا پرتاب تلسکوپ هابل به فضا صبر کنند. تصویر هابل چنان شفاف است که حتی می‌تواند میزان حرکت بسیاری از این ستاره‌ها را در بازه زمانی نسبتا کوتاهی اندازه‌گیری کند.

دانشمندان با اندازه‌گیری دقیق حرکت ستارگان در خوشه‌های بزرگ، می‌توانند به درکی کلی از این دست یابند که چگونه این گروه‌های پرستاره در دوران ابتدایی جهان شکل گرفته‌اند و چطور یک سیاه‌چاله متوسط که جرم آن تقریبا ده‌هزار برابر جرم خورشید ماست، می‌تواند در کمین ستاره‌ها بنشیند.

با تحلیل تصاویر آرشیوی هابل که دوربین پیشرفته نقشه‌برداری، ای.سی.اس طی 4 سال از این خوشه ستاره‌ای ثبت کرده بود، اخترشناس‌ها توانسته‌اند حرکت بیش‌از 10هزار ستاره ساکن در این خوشه را به دقت تعیین کننند و دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌های انجام‌شده از این نوع را در طول تاریخ به انجام برسانند.

جی اندرسن، اخترشناس در موسسه علوم تلسکوپ فضایی که این تحقیقات را به همراه دیگر همکارانش هدایت کرده، می‌گوید: «این امر نیازمند برنامه‌های کامپیوتری پیشرفته‌ای است که جابجایی‌های کوچک در موقعیت ستارگان را که در بازه زمانی نسبتا کوتاه 4 ساله اتفاق می‌افتد، اندازه‌گیری کند. هر چند، در نهایت این کیفیت عالی و تصاویر بسیار شفاف هابل است که کلید توانایی ما برای اندازه‌گیری حرکات ستارگان در این خوشه است. با استفاده از هابل، می‌توان 3 یا 4 سال صبر کرد و حرکت ستارگان را خیلی دقیق‌تر از پروژه‌های 50ساله تلسکوپ‌های زمینی اندازه‌گیری کرد».

اخترشناسان با استفاده از تصاویری که طی سال‌های 2002 تا 2006 گرفته شده بود، استفاده کردند تا حرکت دیوانه‌وار ستارگان این خوشه را شبیه‌سازی کنند. این فیلم حرکت شبیه‌سازی شده ستارگان را طی 10هزار سال آینده نشان می‌دهد.